Ένας συχνός λόγος ανησυχίας για τους γονείς
Μία από τις πολύ συχνές παθήσεις που παρουσιάζουν τα νεογέννητα είναι η ύπαρξη αιμαγγειωμάτων. Με τον όρο αυτόν αναφερόμαστε στις δερματικές βλάβες εκείνες οι οποίες μπορούν να βρίσκονται σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος κι είναι χρώματος κόκκινου ή μπλε. Οι βλάβες αυτές στην πραγματικότητα αποτελούνται από μικρά ή μεγαλύτερα αγγεία, τα οποία είναι δυσπλαστικά. Αυτό σημαίνει ότι έχουν ανωμαλία στην κατασκευή τους και στη λειτουργικότητά τους.
Οι γονείς, οι οποίοι βλέπουν το νεογέννητο παιδί τους να παρουσιάζει μία τέτοια βλάβη στο δέρμα, συχνά ανησυχούν, ιδίως από την στιγμή που βλέπουν ότι η βλάβη αυτή μεγαλώνει με το πέρασμα του χρόνου. Στις περιπτώσεις αυτές ο πλαστικός χειρουργός είναι ο πλέον αρμόδιος για να δώσει λύση στο πρόβλημα.
ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΙΜΑΓΓΕΙΩΜΑΤΑ
Οι μελέτες δείχνουν ότι 1% έως 3% όλων των νεογέννητων παρουσιάζει κάποιο αιμαγγείωμα. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται με το πέρασμα των πρώτων μηνών μετά τη γέννηση. Αυτοί οι πρώτοι μήνες της ζωής είναι το χρονικό διάστημα όπου κυρίως εμφανίζονται τα νέα αιμαγγειώματα. Το 10% των νεογνών ηλικίας περίπου ενός έτους έχει κάποιο μικρό ή μεγαλύτερο αιμαγγείωμα. Οι βλάβες αυτές είναι πιο συνηθισμένες στα πρόωρα νεογνά και στα κορίτσια, απ’ ότι στα αγόρια. Συναντώνται περισσότερο στην περιοχή του κεφαλιού και στο 10% των περιπτώσεων υπάρχει οικογενειακό ιστορικό παρόμοιων βλαβών. Πάνω από τα μισά αιμαγγειώματα είναι αρκετά επιφανειακά και είναι χρώματος κόκκινου. Τα υπόλοιπα μπορεί να είναι βαθύτερα και να έχουν μπλε χρώμα ή να είναι ταυτόχρονα και επιφανειακά και βαθύτερα.
Στο 80% των περιπτώσεων υπάρχει μόνο ένα αιμαγγείωμα. Στο 20% των περιπτώσεων μπορεί εμφανιστούν σε διάφορα σημεία του σώματος του ιδίου ατόμου. Κάποιες φορές μάλιστα μπορεί να υπάρχουν και αντίστοιχα αιμαγγειώματα σε εσωτερικά όργανα της κοιλιάς. Τέτοιες περιπτώσεις βέβαια δεν είναι πολύ συχνές. Τα περισσότερα αιμαγγειώματα φτάνουν σε πλήρη ανάπτυξη όταν το παιδί συμπληρώσει το πρώτο έτος της ζωής του. Ευτυχώς μετά από αυτήν την ηλικία στην πλειονότητα τους τα αιμαγγειώματα αρχίζουν αν υποχωρούν από μόνα τους. Το 30% περίπου των αιμαγγειωμάτων έχει υποχωρήσει όταν το παιδί φτάσει στην ηλικία των 3 ετών. Το 50% έχει υποχωρήσει όταν το παιδί φτάσει στην ηλικία των 5 ετών και το 70% με 90% έχει υποχωρήσει όταν το παιδί φτάσει στην ηλικία των 7 ετών. Αυτό σημαίνει ότι συνήθως δεν συντρέχει κάποιος λόγος ανησυχίας, διότι από ό,τι βλέπουμε τα αιμαγγειωμάτων στην πλειονότητά τους υποχωρούν από μόνα τους χωρίς να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα. Υπάρχουν όμως και ορισμένα αιμαγγειώματα τα οποία χρειάζονται αντιμετώπιση.
ΠΟΙΑ ΑΙΜΑΓΓΕΙΩΜΑΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ
Τα αιμαγγειώματα που χρειάζονται αντιμετώπιση σε αρχικά στάδια ανήκουν στις εξής κατηγορίες. Είναι αυτά που:
• δεν υποχωρούν.
• εμποδίζουν τις αναπνευστικές οδούς
• προκαλούν καρδιολογικά προβλήματα
• βρίσκονται στην περιοχή του πρωκτού και εμποδίζουν την αφόδευση
• βρίσκονται στο αυτί και αποφράσουν τον πόρο του αυτιού
• βρίσκονται κοντά στο μάτι και δημιουργούν επιπλοκές
• δημιουργούν προβλήματα πηκτικότητας
• είναι μεγάλα κι εντοπίζονται στο πρόσωπο
• δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα
• δημιουργούν εξέλκωση
• μολύνονται
Επειδή σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις καλό είναι η διαδικασία να γίνεται σχετικά σύντομα, οι γονείς πρέπει να επισκεφτούν τον πλαστικό χειρουργό, ο οποίος θα τους συμβουλεύσει για το εάν πρέπει να κάνουν κάποια διαδικασία και πότε.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΑΙΜΑΓΓΕΙΩΜΑΤΩΝ
Υπάρχουν φαρμακευτικές κι επεμβατικές μέθοδοι θεραπείας ενός αιμαγγειώματος. Οι επεμβατικές θεραπείες συνήθως είναι:
• χειρουργική αφαίρεση,
• εμβολισμός,
• κρυοθεραπεία,
• πίεση και
• laser
Τα τελευταία χρόνια η εφαρμογή του laser χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για την αντιμετώπιση των αιμαγγειωμάτων. Υπάρχουν πολλοί τύποι laser, που είναι κατάλληλα για τη διόρθωση των αγγειακών βλαβών. Ο πλαστικός χειρουργός είναι αυτός που θα αποφασίσει ποιο είδος laser είναι κατάλληλο για κάθε περίπτωση. Στο 96% των περιπτώσεων η θεραπεία με laser σταματάει την ανάπτυξη των αιμαγγειωμάτων. Κάποια από αυτά υποχωρούν μέχρι να εξαφανιστούν, κάποια άλλα υποχωρούν σημαντικά και κάποια άλλα παρουσιάζουν βελτίωση άνω του 50%.
Οι γονείς, οι οποίοι βλέπουν ότι το παιδί τους έχει κάποιο αιμαγγείωμα, θα πρέπει να μην διακατέχονται από υπερβολική ανησυχία. Απλώς, θα πρέπει να επισκεφτούν τον πλαστικό χειρουργό, ο οποίος θα μπορέσει να τους καθοδηγήσει. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν θα χρειαστεί να κάνουν τίποτα και μόνο η αναμονή είναι αρκετή για να αποθεραπευτούν οι βλάβες. Στις υπόλοιπες όμως περιπτώσεις ο πλαστικός χειρουργός θα μπορέσει να δώσει την λύση με τα διάφορα είδη θεραπείας, τα οποία γνωρίζει.
